Βιβλιοθήκη

[kostask1997]

διαβαζω τον εξορκιστη τωρα πολυ ωραιο βιβλιο

[Στρατος]

Άλμπερτ Καμύ

από τους αγαπημένους

[hijodedios]

ΤΟ ΞΕΝΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ
ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ ΝΙΚΟΣ
ΑΓΡΑΣ

   

ΑΠ' ΟΤΑΝ ΘΥΜΑΜΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ, θυμάμαι και τη μητέρα μου, την Έλλη Παππά, να μιλάει για "το χαμένο βιβλίο του Νίκου Μπελογιάννη για τα αναπτυξιακά δάνεια του 19ου αιώνα και την υποδούλωση στο ξένο κεφάλαιο". Τα χειρόγραφα τα είχε δώσει, μάλλον αμέσως μετά τη Βάρκιζα, για δημοσίευση στην ΚΟΜΕΠ και από τα πρώτα πράγματα που της είχε πει εκείνος όταν γνωρίστηκαν, ήταν η πικρία του που δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ. Μοναδική γραπτή αναφορά στην ύπαρξη των χειρογράφων έχουμε στην τελευταία επιστολή του Ν. Μ. από το κελί των μελλοθανάτων (12.3.52): "... Η ανάπαυλα του 1945 μου 'δοσε την δυνατότητα να συνεχίσω διάφορες μελέτες μου και να τελειώσω και δυο βιβλία μου: Η οικονομική ανάπτυξη της Ελλάδας και Η ιστορία της Ελληνικής λογοτεχνίας, που όμως είναι ακόμη και τα δύο ανέκδοτα, γιατί οι νέοι διωγμοί εμπόδισαν την εκδοσή τους." (Νίκος Μπελογιάννης (υιός), από τον πρόλογο της έκδοσης)

Ο ΝΙΚΟΣ ΜΠΕΛΟΓΙΑΝΝΗΣ γράφει ένα βιβλίο για το ρόλο του ξένου κεφαλαίου στην 'Ελλάδα για να επιβεβαιώσει, στο πεδίο της οικονομίας και στη συνάφειά της με την κοινωνία και την πολιτική, το παραπάνω θεώρημα. Έτσι λοιπόν, κατά τον συγγραφέα, ο ανολοκλήρωτος αστικοδημοκρατικός μετασχηματισμός, η αρπακτικότητα της "αστοκοτζαμπάσικης " συμμαχίας, οι δεσμοί εξάρτησης και υποταγής στον ξένο παράγοντα που ως εγγυητή τους είχαν τη μοναρχία και ως ιδεολογικό επικάλυμμα τη Μεγάλη Ιδέα, τέλος, η ψευδής θεωρία της φτώχειας ως εγγενούς χαρακτηριστικού της ελληνικής πραγματικότητας, ήταν οι μεγάλοι ένοχοι για την ψεύτικη ανεξαρτησία, την οικονομική καχεξία της χώρας και τη δυστυχία του λαού. Η υλικότητα της οικονομίας, και μάλιστα το μέρος που σχετίζεται με το δανεισμό και τη διαχείριση των σχετικών πόρων, επιλέγεται ως προνομιακό πεδίο για την κορύφωση της κριτικής του Μπελογιάννη στο κυρίαρχο πολιτικοοικονομικό σύμπλεγμα και τη συμμαχία του με το ξένο κεφάλαιο, η δράση των οποίων σκιαγραφείται ως ένα αμοραλιστικό συνεχές συνωμοσιών και δολοπλοκιών εις βάρος του λαού.
Το πρωτότυπο χειρόγραφο μαζί μ' ένα ακόμη αντίγραφο θα ακολουθήσουν την περιπετειώδη και ταυτόχρονα γοητευτική πορεία που αφηγείται στο προλογικό του σημείωμα, το όποιο συμπεριλαμβάνεται σ' αυτήν την έκδοση, ο γιος του συγγραφέα Νίκος Μπελογιάννης.
Ανεξαρτήτως πάντως της αγνοίας των συγκεκριμένων λεπτομερειών σχετικά με το χρόνο και τις συνθήκες της συγγραφής, το βέβαιο είναι ότι το Ξένο κεφάλαιο είναι κυρίως ένα βιβλίο της φυλακής. Άλλωστε το πάθος και η οργή, χαρακτηριστικά που σφραγίζουν τη γλώσσα και το ύφος του συγγραφέα, πέραν του ούτως ή άλλως πολεμικού χαρακτήρα της κομμουνιστικής ιδεολογίας και του σχετικού γλωσσικού ιδιώματος του Μεσοπολέμου, δεν μπορεί παρά να σχετίζονται με τις έκτακτες συνθήκες του εγκλεισμού και το ήδη πλούσιο επαναστατικό βιογραφικό του συγγραφέα. (Ιωάννης Αντωνίου, από την εισαγωγή της έκδοσης)

[hijodedios]

ΛΑΜΟΓΙΑ ΣΤΟ ΧΑΚΙ
ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ
ΤΟΠΟΣ

   

Ένας δικτάτορας διαμένει στη Βίλα του Ωνάση με την "ευγενική χορηγία" της... ΔΕΗ. Ένα "ιερό" Ταμείο αφήνει εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμών να "αναληφθούν εις τους ουρανούς" ή μάλλον να παραληφθούν από "εθνοσωτήρες" κολλητούς. Μια αμερικανική εταιρεία καμαρώνει επειδή εισπράττει άφθονα χρήματα του ελληνικού κράτους, χωρίς να κάνει απολύτως τίποτε. Ελληνικές τράπεζες χρηματοδοτούν την "κατασκευή" τρακτέρ στη Θεσσαλονίκη, αλλά αυτά εισάγονται από την Αυστρία! Μαύρα κρέατα κατακλύζουν για δύο και πλέον χρόνια την ελληνική αγορά. Τα θανατηφόρα εργατικά ατυχήματα τετραπλασιάζονται, τα βιομηχανικά κέρδη πολλαπλασιάζονται, η φορολογία των πλοιοκτητών σχεδόν εκμηδενίζεται. Η "Ελλάς Ελλήνων Χριστιανών" γράφει, όντως, ιστορία...
Την οικονομική, εισοδηματική και κοινωνική πολιτική της χούντας, από την "επίπλαστη ευημερία" του 1967 - 1971 έως την πλήρη απομυθοποίηση του 1973 - 1974, εξετάζει ο Διονύσης Ελευθεράτος στο νέο του βιβλίο. Σε αυτό παρελαύνουν όχι μόνο εύγλωττα στατιστικά στοιχεία, αλλά και σκάνδαλα όλων των ειδών, ιλιγγιώδη θαλασσοδάνεια, κερδισμένοι και χαμένοι, "τζάκια" και "καμένοι". Εξωφρενικές συμβάσεις και νομοθετήματα, που θαρρείς πως αποτέλεσαν πηγή έμπνευσης της εργασιακής "τάξης πραγμάτων" την οποία γνώρισε -δεκαετίες αργότερα- η Ελλάδα των Μνημονίων.
Μια έρευνα με έντονο άρωμα εποχής και συγκρίσεις των "αμέσως πριν" με τα "αμέσως μετά". Μια διεισδυτική ματιά στα οικονομικά της δικτατορίας, με τρόπο που λαμβάνει υπόψη τις "συντεταγμένες" της σύγχρονης εποχής αλλά και πολλούς από τους πάγιους ακροδεξιούς μύθους για την περίοδο εκείνη. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

[6in9ine]

Δεν ξερω, εγω ειμαι παραδοσιακος. Σαλιωνω δακτυλο κλπ

Και εγώ το ίδιο

[hijodedios]

   

Η μέρα που ο καλύτερος ποδοσφαιριστής του κόσμου έπαιξε στις λάσπες ενός χωριού για χάρη ενός παιδιού, ο άνθρωπος που το ποδόσφαιρο τον έσωσε από μία γενοκτονία, ένα παιδί που βλέπει με τα μάτια της ψυχής, η πρώτη γυναίκα σταρ του ποδοσφαίρου που «μπορούσε να κάνει ό,τι κάνουν οι άντρες», ένας σκύλος που έγινε το σύμβολο μιας ομάδας...

Αυτές και πολλές ακόμα γνωστές και, κυρίως, άγνωστες ιστορίες για το πιο αγαπημένο παιχνίδι του πλανήτη, που, παρά τα όσα πιθανόν έχεις ακούσει, δεν είναι απλά 22 μαντράχαλοι που κυνηγάνε μια μπάλα σε κάτι χορτάρια.

Ιστορίες από 20 διαφορετικές χώρες μάς ταξιδεύουν στη μαγεία του ποδοσφαίρου και καταδεικνύουν τον τρόπο με τον οποίο αγγίζει τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων.

Η Αργεντινή του 1978 συνδυάστηκε με μια χούντα και μία διοργάνωση με πολλές γκρίζες ζώνες, άδικο για μια εξαιρετική Εθνική με παίκτες όπως ο Κέμπες, ο Λούκε, ο Πασαρέλα, ο Χάουσμαν και ο Αρντίλες.
Ο τελευταίος άλλωστε έχει πει και μια σπουδαία φράση: «Μας πόνεσε πολύ όταν μάθαμε ότι ήμασταν ένα μέσο αντιπερισπασμού για τον λαό, την ώρα που συνέβαιναν θηριωδίες».
Ο προπονητής Μενότι προσθέτει: «Χρησιμοποιήθηκα. Δυστυχώς η χρήση του αθλήματος από τους ισχυρούς είναι όσο παλιός είναι κι ο κόσμος μας».

Το ποδόσφαιρο είναι αλληλένδετο με την κοινωνία.
Μπορεί να την επηρεάσει, να την αλλάξει, μπορεί όμως και να χρησιμοποιηθεί.
Γι’ αυτό και έχει ανάγκη από ανθρώπους που θα το υπηρετούν με αγάπη.

[Underworldsexmachine7]

Το σομπρέρο το σάιτ κορυφή

[hijodedios]

Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΕ 10 ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΕΣ
ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΜΗ ΣΤΗΝ ΠΑΡΑΚΜΗ
STRATHERN PAUL
ΔΙΟΠΤΡΑ

   

Από την Ακκαδική Αυτοκρατορία ως τη σύγχρονη Αμερική, ο Paul Stathern χαρτογραφεί την Ιστορία του κόσμου μέσα από τις ιστορίες των δέκα μεγαλύτερων αυτοκρατοριών του.
Συνδυάζοντας το εντυπωσιακό εύρος γνώσης και την ακρίβεια των στοιχείων με την αριστοτεχνική γραφή, ο Paul Strathern εντοπίζει συσχετισμούς μέσα σε τέσσερις χιλιετίες Ιστορίας και ρίχνει φως σε σημαντικούς πολιτισμούς - από τους Μογγόλους και τη Δυναστεία των Γιουάν στους Αζτέκους και τους Οθωμανούς, μέχρι τις πιο σύγχρονες μεγάλες Αυτοκρατορίες: τη Βρετανική, τη Ρωσική, και κατόπιν Σοβιετική, και την Αμερικανική.
Πάνω απ' όλα, στο βιβλίο αποκαλύπτεται πώς η ανθρώπινη φιλοδοξία για αυτοκρατορικό μεγαλείο, οπουδήποτε και αν αυτή εκδηλώθηκε -από τους Ρωμαίους αυτοκράτορες ως τον Χίτλερ-, εκπορεύεται πάντα από τη φαντασίωση μιας ουτοπίας και από το όνειρο για αθανασία.
Κάθε αυτοκρατορία εμπεριέχει τους σπόρους της ίδιας της καταστροφής της. Σε τι, λοιπόν, συνίσταται η όποια κοινωνική πρόοδος; Ποιος ωφελείται και ποιος ζημιώνεται από αυτή; Ο Paul Stathern μας υπενθυμίζει ότι η πρόοδος της ανθρωπότητας προσλαμβάνει πολλές και διάφορες μορφές και ότι -ίσως- τα συστήματα που θεωρούμε σήμερα δεδομένα δεν προδιαγράφουν απαραίτητα τη μελλοντική πορεία του πολιτισμού.
Η χαρτογράφηση 4.000 χρόνων Παγκόσμιας Ιστορίας σε 10 σύντομα και περιεκτικά κεφάλαια κάνει το βιβλίο ένα συναρπαστικό ανάγνωσμα για τους λάτρεις του είδους. (Από τη παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

[TOMCRUISE]

Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΕΛΕΓΑΝ ΠΕΜΠΤΗ
CHESTERTON GILBERT-KEITH
ΑΣΤΑΡΤΗ



Ο "Πέμπτη", "Ο Άνθρωπος που τον έλεγαν Πέμπτη", ανήκει σε μια μυστική οργάνωση αναρχικών που έχουν ορκιστεί να καταστρέψουν τον κόσμο. Τα μέλη του Κεντρικού Συμβουλίου αυτής της οργάνωσης έχουν πάρει, για λόγους ασφαλείας, τα ονόματα των ημερών της εβδομάδας. Είναι ο Δευτέρα, ο Τρίτη, ο Τετάρτη κ.λπ., με αρχηγό τον Κυριακή. Το μυστικό του Πέμπτη μας αποκαλύπτεται από τις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου: είναι ένας αστυνομικός της Σκότλαντ Γυαρντ. Από κει και πέρα η δράση ξετυλίγεται μ' έναν ιλιγγιώδη ρυθμό κι ο Πέμπτη καθώς πέφτει από έκπληξη σ' έκπληξη, από μυστήριο σε μυστήριο, φτάνει στο μεγαλύτερο απ' όλα: ποιος είναι ο αλλόκοτος, ο υπέροχος, ο φοβερός Κυριακή; [...] (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

ενδιαφερον φαινεται

[Underworldsexmachine7]

διαβαζω τον εξορκιστη τωρα πολυ ωραιο βιβλιο

Εξορκιστή ταινία ηξερα?

[TOMCRUISE]

Εξορκιστή ταινία ηξερα?

ειχε πολυ σουξε κ το κανανε κ βιβλιο χαχα

[hijodedios]

Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ
ΚΑΙ Ο ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΑΣ ΤΑΞΗΣ

HUNTINGTON SAMUEL
ΠΑΤΑΚΗΣ

   

Οξυδερκές, προκλητικό και προφητικό, όπως αποδείχτηκε, το βιβλίο του Samuel Huntington αναλύει με εξαιρετικό τρόπο την παγκόσμια πολιτική και εξηγεί ότι οι πολιτισμοί έχουν αντικαταστήσει τις ιδεολογίες ως την καθοριστικής σημασίας δύναμη σε θέματα γεωπολιτικής. Η Σύγκρουση των πολιτισμών και ο ανασχηματισμός της παγκόσμιας τάξης, που πρωτοεκδόθηκε μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης και προέβλεψε την ανασυγκρότηση των χωρών ανά τον κόσμο σύμφωνα με πολιτισμικές σφαίρες επιρροής ή "πολιτισμούς", είναι σήμερα πλέον ένα κλασικό έργο διεθνών σχέσεων. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

- "Τα πρόσφατα γεγονότα στην Ουκρανία μου θύμισαν το βιβλίο του Samuel Huntington Η σύγκρουση των πολιτισμών. Εκεί ο Huntington, απαντώντας στο διάσημο βιβλίο του Φράνσις Φουκουγιάμα Το τέλος της ιστορίας, ισχυριζόταν πως οι λόγοι σύγκρουσης και ρήξης δεν έχουν εκλείψει με την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού (αυτή ήταν η θέση του Φουκουγιάμα που ονειρευόταν μία αιώνια ειρήνη). Αντίθετα, έλεγε ο Huntington, οι αντιθέσεις τώρα έχουν εστιαστεί στις πολιτισμικές διαφορές. [...] Τότε είχαν στραφεί πολλοί εναντίον του Huntington και στην Ελλάδα. [...] Κακά τα ψέματα όμως, ο άνθρωπος αυτός αποδείχθηκε και σωστός αναλυτής και καλός προφήτης..." (Νίκος Δήμου, protagon)
- "Ένα εξαιρετικό πνευματικό κατόρθωμα - τολμηρό, με φαντασία και προκλητικό. Ένα σπουδαίο έργο που έχει αλλάξει την αντίληψή μας για τις διεθνείς σχέσεις". (Zbigniew Brzezinski)
- "Ένα βιβλίο που διακρίνεται από τη βαθιά γνώση του αντικειμένου του και, κυρίως, έχει την ικανότητα να αντιμετωπίζει το οικείο με νέους και προκλητικούς τρόπους". (Michael Elliott, The Washington Post Book World)
- "Σημείο αναφοράς για μία ενημερωμένη αξιολόγηση όλων αυτών των συναρπαστικών ερωτημάτων: Ποια είναι η θέση μας στην ιστορία; Ποια κρυφή δύναμη καθορίζει το πεπρωμένο μας;... Διεισδυτικές σκέψεις σχετικά με την κατάσταση του κόσμου". (Richard Bernstein, The New York Times)

[tsepercass]

Εχω διαβασει ενα παρομοιο, ειναι ωραιοι αυτο οι μοντερνοι φιλοσοφοι

[rambo7]

Βιβλία του Γκλόβερ να διαβάσετε

[hijodedios]

Βιβλία του Γκλόβερ να διαβάσετε

Δώσε κανένα ινφο

[kostask1997]

διαβαζω ενα για την ζωητου Μπετοβεν, μεγαλο μυστηριο γυρω απο την ζωη του, εχει αρκετο ενδιαφερον

[Underworldsexmachine7]

Ωραία τα βιβλία του bruce Lipton