Κλασσική περίπτωση μείωσης του ανδρός.
Καταρχήν χρησιμοποιείται μαύρος στην διαφήμιση.
Άνετα μπορώ να δεχτώ ότι υπάρχει ισότητα δικαιωμάτων στους λευκούς - μαύρους.
Μισό λεπτό ομως...τελευταία γίνεται φοβερή προώθηση στους μαύρους
οι οποίοι παρουσιάζονται ως πρότυπα υποβοηθούμενοι από το στυλάκι
"οι αγωνιστές, οι αδικημένοι, οι προικισμένοι, οι καλογυμνασμένοι κτλ".
Ο πετυχημένος μαύρος αρχιτέκτονας παρατάει το διαμέρισμά του
και πάει να ζήσει με την λευκή τύπισσα...ώπα ξανά μισό λεπτό.
Ρε δημιουργοί, γιατί δεν βάλατε μαύρη; δεν σας βγαίνει το σενάριο; ή γιατί δεν βάλατε
λευκό με μαύρη αν θέλετε αντίθεση; μυστήριο; όχι και τόσο.
Ο νέος μπαμπάς λοιπόν...εεε ξανά μισό λεπτό, τι νέος μπαμπάς και ιστορίες;
ο τύπος απλά πάει να ζήσει με, με, με και τέρμα.
Ποια η ανάγκη της δήλωσης ως νέος μπαμπάς; περίεργα πράγματα.
Αν δεν απατώμαι, ο τύπος παρουσιάζεται ως ιδανικός σε όλα, με εξαιρετική "λείανση"
και είναι σημαντικό ότι πάει αυτός να ζήσει με την τύπισσα. Ας το δεχθώ λόγω παιδιών
ότι να μην ξεβολευτούν αλλά πολύ συγκινησιακή θυσία θυσία πέφτει
κι η τύπισσα πολύ στο ρελαντί είναι.
Μάλλον ο ιδανικός άνδρας λοιπόν είναι ένας καλοσχεδιασμένος μαύρος άνδρας
με προοπτική "ήρθα για να δώσω".
Ρε μάγκες όλο στο δώσιμο θα είναι οι άνδρες; θα πάρουν τίποτα;
εγώ πάντως ειμαι από την "Πάρο" με τις γυναίκες. Εσείς;