Μάγκες πως πάμε; είχα λείψει κάποιο καιρό (όχι δεν είμαι ο Λιγνάδης).
Λοιπόν, για να μην σας πιάνουν μαλάκες!
1- κανείς από τους απλούς πολίτες δεν θα μάθει τι ακριβώς έχει συμβεί με τον τύπο
κι όσα λέγονται, κάτι που δεν αποτελεί στήριξη στο πρόσωπό του.
2 - δεν σας φαίνεται περίεργο που είναι ατάραχος και τελείως στα παπάρια του;
γιατί λυσσάει η αριστερά να τον φάει και η δεξιά δέχεται τα πάντα αμάσητα;
ας πάμε λίγο πιο πίσω.
Τον Οκτώβριο του 2019 ο "ολόφρεσκος" καλλιτεχνικός διευθυντής του Εθνικού (Λιγνάδης)
ζητά να μετονομαστεί το ισόγειο του REX στο Εθνικό θέατρο ως σκηνή "Ελένη Παπαδάκη"
σαν φόρο τιμής της αδικοχαμένης ηθοποιού.
Η οποία Ελένη Παπαδάκη είχε δολοφονηθεί από τον ΕΛΑΣ.
Το αριστεροκρατούμενο Σ
ωματείο Ελλήνων Ηθοποιών αντέδρασε λυσσαλέα
κατηγορώντας τον Λιγνάδη ότι έτσι συντηρεί μια δολοφονική εικόνα για τον ΕΛΑΣ
(λες και δεν την καθάρισε) ενώ επικαλείται ότι δεν υπήρχε έγκριση δολοφονίας
(άκουσον -άκουσον) από τον ΕΑΜ. Τι μαλακισμένες δικαιολογίες.
Ουσιαστικά δεν την χώνευαν στο ΣΕΗ και την είχαν διαγράψει από το 1944
ντε και καλά ως γκόμενα του κατοχικού Ράλλη
(άρα δεξιά και τους έτσουξε τώρα τέτοια τιμή) ενώ η τύπισσα δεν ήταν καν γκόμενά του
κι οι οικογένειές τους ήταν φιλικές. Από την άλλη, και να τα είχαν, έπρεπε να την φάνε;
Ήταν όμως βλέπετε οι εποχές των καραγκιόζηδων αριστερο-δεξιών
που ο καθένας μισούσε τον άλλον και γίνονταν κάργα δολοφονίες.
Αυτή είναι η κατάντια της χώρας άλλωστε.
Από τότε η αριστερά μισεί τον Λιγνάδη αλλά είναι και περίεργο
που η Μητσοτακική κυβέρνηση, δέχεται τα πάντα όπως εξελίσσεται η ιστορία.
Ποιος ξέρει από τους κρατάει όλους αυτούς ο κυρ Λιγνάδης;